استفاده ازلباس فرم اتاق عمل به منظور مبارزه با منابع احتمالی آلودگی بیرونی بیمار ضروری و الزامی است.
علاوه بر این، لباس اتاق عمل یک اقدام کنترلی برای جلوگیری از انتشار عوامل بیماری زا احتمالی است که به عنوان یک مانع محافظتی برای بیمار و پرسنل پزشکی عمل می کند.
لباس اتاق عمل از لباس ها و عناصر مختلفی تشکیل شده است مانند:
شلوار
برای اینکه بتواند به راحتی کار کند و از انتشار میکروارگانیسم ها جلوگیری کند، باید به درستی روی کمر قرار گیرد.
فیلیپین
باید راحت باشد و خیلی شل نباشد تا بتوانید راحت کار کنید.
ماسک صورت
آنها به عنوان یک اقدام حفاظتی در برابر نشت احتمالی قطرات آلوده به عوامل بیماری زا استفاده می شوند. آنها باید راحت باشند و ویژگی ها و ویژگی های ماسک جراحی را داشته باشند.
کلاه جراحی
باید تمام موها را بپوشاند و برای اطمینان از حداکثر ایمنی، باید سبک و یکبار مصرف باشند. آنها همچنین باید نرم باشند و در اثر استفاده یا تماس باعث ایجاد کرک یا رشته نشوند.
روکش کفش
آنها یکبار مصرف هستند و باید در تمام مدتی که متخصص در منطقه اسپتیک است استفاده شود. علاوه بر این، آنها باید امنیت را با ویژگی هایی مانند ضد لغزش یا نفوذناپذیری تامین کنند.
اسکراب
برای ایمنی و محافظت بیشتر باید بالای لباس اتاق عمل قرار گیرد.
دستکش
دستکش های استریل برای انجام عمل های جراحی بدون خطر و برای اینکه بتوان عناصر و تجهیزات استریل را کنترل کرد استفاده می شود.
ویژگی های لباس اتاق عمل
لباس اتاق عمل باید دارای یک سری ویژگی ها و شرایط لازم برای تامین ایمنی، راحتی و پیشگیری باشد که متخصصان بهداشت برای کار در اتاق عمل و مناطق استریل به آن نیاز دارند:
ماده ای که لباس اتاق عمل با آن ساخته می شود باید قابلیت تنفس، راحتی و مقاومت را فراهم کند.
پارچه هایی مانند پنبه و پلی استر معمولاً دو ماده پرکاربرد برای تولید لباس های اتاق عمل هستند.
ترجیحاً مدل های ساده و صاف مانند برش فیلیپینی در “V” را انتخاب کنید.
شلوار یونیفرم جراحی باید به راحتی با بدن قابل تنظیم باشد.
کفش باید با روکش کفش ساخته شده از مواد مقاوم و با کفی ضد لغزش بسته و محافظت شود.
باید اهمیت هر یک از عناصر لباس را در نظر گرفت.
نحوه استفاده صحیح از لباس جراحی
