در حال حاضر مواد و انواع بی‌شماری فلاسک برای آب شیرین یا نوشیدنی‌های گرم در بازار وجود دارد.
فلاسک به زبان ساده ظرفی است که عموماً برای حفظ دمای مایع استفاده می شود.
اگر مایعی اعم از گرم یا سرد را در لیوان قرار دهیم، متوجه می شویم که سطح بیرونی بسته به مایع سردتر یا گرمتر می شود.
این به این دلیل است که دما از طریق دیواره های ظرف منتقل می شود. اما زمانی که دست خود را به ظرف نزدیک می کنیم، اما در واقع بدون دست زدن به ظرف، تفاوت دما را آنقدر احساس نمی کنیم و در نهایت دما تغییر می کند.
برای حفظ دما در هر یک از انواع فلاسک و شیشه فلاسک معمولی متفاوت است. اینها با کمک دو ظرف ساخته می شوند که توسط قسمت بالایی فلاسک به هم وصل شده اند، به این ترتیب بین دو دیواری که هر دو تشکیل می دهند، حتی هوا وجود ندارد، زیرا خلاء ایجاد می شود.
و برای حفظ محتویات در دمای اولیه، فلاسک ها دارای 3 نوع عایق هستند.
همرفت: یعنی انتقال گرما از طریق مایعاتی با دماهای مختلف، وقتی مایعات گرم می شوند حجم خود را افزایش می دهند.
چگالی آنها کوچکتر می شود و از داخل ظرف بالا می روند و باعث می شود مایعی که در قسمت بالایی قرار دارد، در یک ظرف قرار گیرد. دمای پایین تر، پایین بیایید.
به لطف خلاء ایجاد شده توسط دو ظرف در فلاسک بین شیشه و بدنه ، این انتقال لغو می شود.
رسانایی: انتقال دما بین دو قسمت است که از طریق تماس مستقیم بین ذرات آن انجام می شود. بنابراین هدایت دمای بین این دو سیستم را برابر می کند.
و به لطف مواد مورد استفاده در ساخت اکثریت قریب به اتفاق انواع فلاسک، این رسانایی به سختی رخ می دهد.
تابش: انتقال گرما توسط امواج الکترومغناطیسی از طریق خلاء است و مانند اکثر فلاسک ها دارای روکش آینه ای هستند،که به عنوان شیشه ی فلاسک شناخته شده گرما به عقب برگشته و از خروج آن جلوگیری می کند.
به طور خلاصه، قسمت داخلی ظرف به همان دمای مایعی که در فلاسک تخلیه می شود گرم می شود، زیرا آن مایع با آن تماس دارد.
