از سنگ نما رومی سفید استفاده کنید تا خانه ای مقاوم دربرابر زلزله داشته باشید

لسینیا منطقه ای است که بین استان های ورونا، ویچنزا و ترنتو واقع شده است.

سنگ نما رومی سفید سنگی است که در طول قرن ها عمدتاً برای نمای بیرونی (Arena di Verona) استفاده می شود، منشا سنگ نما آهکی مارنی (مرمر)، در طبیعت در لایه های جدا شده توسط خاک رس، از صورتی تا قرمز مایل به سفید و خاکستری وجود دارد.

در بخش عرضی آن برای ساخت سقف‌ها به صورت تخته‌هایی جدا می‌شد و با سنگ‌های کم‌ارزش زمین را محصور می‌کردند. همچنین اغلب برای سنگفرش پیاده رو استفاده می شد.

همچنین به دلیل استحکام و دوام سنگ Apricena، سنگ آهکی با منشاء رسوبی (Marmorea) شناخته شده است. در اصل از گارگانو (Puglia) می آید و رنگ آن بین بژ، عاج و رز تغییرات بی شماری پیدا می کند.

به دلیل مقاوم بودن، برای کف خارجی و دیوارهای نما در نسخه روستیک خود نیز عالی است.

یکی دیگر از سنگ نماهای معمولی توسکانی Pietraforte است، ماسه سنگی با سیمان کربناته، بناهای تاریخی فلورانس آن را به خوبی می شناسند.

از Palazzo Pitti تا Pontevecchio می توان گفت که رنگ قهوه ای اخرایی هاوانا روشن آن مانند تضمین دقیق مقاومت در طول قرن ها است.
Pietraforte برای نماهای در معرض و بارهای سازه ای عالی است، اما متاسفانه به طور فزاینده ای نادر است.

دارای بار مقاومتی دو برابر پیترا سرنا و مقاومت خوبی در برابر عوامل جوی است. به محض استخراج، رنگ خاکستری آهنی بیشتری دارد که سپس به سمت اخر میل می کند.

یکی دیگر از ماسه سنگ نما آهکی خاکستری کاهی، استخراج شده در استان Varese، انعطاف پذیر به اسکنه اما بسیار مقاوم است، از آن بیشتر برای تزئینات استفاده می شد تا برای دیوارهای سازه ای.
سنگ نما ماگمایی با ساختار کریستالی، از تپه‌های اوگانی (ونیز) می‌آید که در گذشته برای سنگ‌فرش پیاده‌رو استفاده می‌شد، در برابر عوامل جوی مقاوم است و در عین حال انعطاف‌پذیر است، در صورت چکش کاری (یعنی لغزنده نیست) برش روستایی).