انقلاب سبز جدید حاکی از تمایل آشکار به ترویج کشاورزی فشرده بوم‌شناختی یا پایدار، استفاده کارآمد از نهاده‌های کشاورزی بدون تخریب اکوسیستم‌های کشاورزی است، که تولید غذا را با محصولات و فناوری‌های نوآورانه تحریک می‌کند.
برای دستیابی به راندمان بیشتر در استفاده از نهاده‌های کشاورزی و عملکرد محصول، لازم است در نظر گرفته شود که جذب عناصر غذایی توسط ریشه‌ها در ناحیه ریزوسفر اتفاق می‌افتد.
که جستجو برای محصولات جدید که باعث رشد ریشه می‌شوند و شرایط بهینه برای جذب آب و مواد مغذی برای القای رشد رویشی بیشتر حفظ می شود.
تحقیقات اخیر نشان می دهد که زئولیت کشاورزی مزایایی در رشد و عملکرد برخی از محصولات در فضای باز دارد.
در این رابطه لیرا سالدیور و همکاران. (2017) گزارش دادند که این ماده معدنی به طور قابل توجهی تولید Cucurbita pepo با و بدون مالچ پلاستیکی (AP) را بهبود می بخشد و گیاهان کدو سبز تیمار شده با زئولیت و AP را با نرخ فتوسنتزی بالاتر در طول روز ارائه می دهد.
همچنین زئولیت به تنهایی نتایج مثبتی را نشان داد، زیرا افزودن 40 تن در هکتار به خاک باعث افزایش تعداد گل، زیست توده خشک، کیفیت و عملکرد میوه شد.
همچنین اشاره شده است که افزودن زئولیت به خاک امکان استفاده از مقادیر کمتر کود و استفاده بهینه از آب را فراهم می کند، زیرا آب و مواد مغذی را در خود نگه می دارد و به تدریج آزاد می کند.
زئولیت همچنین می تواند برای بهبود کیفیت خاک های کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد، زیرا به دلیل ساختار لانه زنبوری شکل آن، می تواند آفت کش ها را جذب کند و در محافظت از محصولات در برابر آفات و بیماری ها موثر باشد (De Smedt et al. 2015).
این خصوصیات همچنین به زئولیت ها اجازه می دهد تا به عنوان وسیله نقلیه برای مواد فعال مختلف عمل کنند و استفاده از زئولیت ها را برای کاربرد تدریجی محصولات بیولوژیکی و شیمیایی در کشاورزی ممکن می سازد (زاهدی و همکاران 2009).
با توجه به موارد فوق، زئولیت دارای پتانسیل در کشاورزی پایدار است، زیرا امکان افزایش کارایی نهاده های کشاورزی، بهبود ساختار خاک و حفاظت از محصولات را فراهم می کند.
